محقّق و مترجم
مؤلف: علیمدد شریفی
جلد اول، ویراست دوم
علیرضا اخلاقی فرزند محمدموسی در سال ۱۳۴۱ ش / ۱۹۶۲ م در منطقۀ اُوتقول ولسوالی جاغوری ولایت غزنی به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در مکتبخانه فراگرفت. در سال ۱۳۵۷ ش برای تحصیل علوم دینی وارد مدرسۀ علوم دینی اُوتقول جاغوری شد و علوم صرف، نحو، منطق و بخشهایی از فقه و اصول را نزد استادان وقت، خواند (اخلاقی، ۱۳۹۳).
وی پس از آن به ایران رفت و در سال ۱۳۶۵ ش در مدارس علمیۀ شهر قم مشغول تحصیل شد. تا سال ۱۳۶۹ ش سطوح عالی علوم دینی را به پایان رساند و به فراگیری درسهای خارج فقه و اصول مشغول شد و در سال ۱۳۸۰ ش با اتمام دورۀ درس خارج اصول فقه فارغالتحصیل شد (فصیحی غزنوی و شریفی، ۱۳۹۶، ج ۲: ۱۲۳).
اخلاقی همزمان با تحصیل علوم دینی، به دبیرستان نیز روی آورد. در سال ۱۳۷۲ ش دیپلم دورۀ متوسطه خود را در اصفهان دریافت کرد. در سال ۱۳۷۳ ش دورۀ کارشناسی حقوق را در مجتمع آموزش عالی شهید بلخی قم به پایان رساند و دورۀ عالی زبان انگلیسی را در سال ۱۳۷۵ ش در مؤسسۀ آموزش عالی باقرالعلوم قم گذراند. در سال ۱۳۸۱ ش دورۀ کارشناسی فلسفه را در دانشگاه مفید قم تمام کرد. در سال ۱۳۸۴ ش دورۀ کارشناسی ارشد (ماستری) فلسفه را در دانشگاه تهران و تا سال ۱۳۹۰ ش دورۀ دکترای فلسفه را در دانشگاه اصفهان به پایان رساند (فصیحی غزنوی و شریفی، ۱۳۹۶، ج ۲: ۱۲۳).
اخلاقی در حوزههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نیز فعالیت کرده است. برخی از فعالیتهای وی در این زمینه به این شرح است: عضویت و همکاری با «بنیاد رشد» افغانستان از سال ۱۳۷۱ ش تاکنون؛ همکاری با فصلنامۀ علمی پژوهشی بلاغ از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳ ش؛ عضویت در «مجمع محققان و طلاب افغانستان» و برگزاری سمینارهای علمی «افغانستان و نظام سیاسی آینده» و «افغانستان و قانون اساسی آینده» در سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ ش؛ مشارکت در راهاندازی و ادامۀ فعالیت فصلنامۀ گفتمان نو از سال ۱۳۸۲ تا سال ۱۳۸۷ ش؛ مشارکت در تأسیس و عضویت در «مرکز مطالعات و تحقیقات راهبردی افغانستان»؛ مدیریت دفتر کابل «مرکز مطالعات و تحقیقات راهبردی افغانستان» در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ ش؛ همکاری علمی با دایرةالمعارف علوم عقلی اسلامی قم، از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ ش؛ راهاندازی فصلنامۀ آفاق با همکاری تعدادی از نویسندگان؛ راهاندازی و مدیریت سازمان آموزشی و فرهنگی «بیّنات» به مدت پنج سال (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ ش)؛ عضو هیئت علمی دانشگاه خاتمالنبیین از سال ۱۳۸۷ ش تا کنون؛ ریاست دانشکدۀ فقه و حقوق دانشگاه خاتمالنبیین به مدت یک سال (۱۳۸۷ ش)؛ ریاست دانشکدۀ علوم اجتماعی آن دانشگاه به مدت سه سال (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ ش)؛ آمریّت تحقیقات علمی دانشگاه یادشده (۱۳۹۰ ش) (فصیحی غزنوی و شریفی، ۱۳۹۶، ج ۲: ۱۲۳ و ۱۲۴).
همچنین اخلاقی کتابها و مقالههای متعددی نوشته ویا از زبان انگلیسی و عربی ترجمه کرده است. از جمله تألیفات او اینهاست: زمان از دیدگاه آگوستین (پایاننامۀ کارشناسی ارشد)؛ من کیستم؟؛ فلسفه چیست؟ بررسی دیدگاه برگسون؛ هرمنوتیک از دیدگاه ریکور؛ فساد اجتماعی؛ میراث گرانبها. ترجمههای منتشرشده از او عبارتاند از: فلسفۀ اخلاق، نوشتۀ هری جی. گنسلر؛ روش اجتهادی، نوشتۀ علامه فضلالله؛ سیرۀ پیشوایان، نوشتۀ علامه فضلالله (اخلاقی، ۱۳۹۳).
منابع: اخلاقی، علیرضا (۱۳۹۳). «زندگینامۀ خودنوشت علیرضا اخلاقی». ارسالشده به دفتر دانشنامه. ۱۲ جدی ۱۳۹۶؛ فصیحی، قربانعلی و شریفی، علیمدد (۱۳۹۶). عالمان شیعۀ غزنی. جلد ۲. مشهد: بدخشان.