کتاب، دربارۀ شیوه‌های تبلیغ دینی
مؤلف: صدیقه هاشمی
جلد اول، ویراست دوم
کتاب، نوشتۀ محمدعیسی رحیمی است و آن را انتشارات کاشف‌الغطاء در سال ۱۳۸۲ ش در قم منتشر کرده است، با ۴۰۶ صفحۀ قطع وزیری و شمارگان ۲۰۰۰نسخه. این اثر در واقع پایان‌نامۀ نویسنده در دورۀ کارشناسی ارشد بوده است و او در «مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی» در قم از آن دفاع کرده است. مؤلف ابتدا در مقدمه اهمیت امر تبلیغ و اطلاع‌رسانی را گوشزد کرده است. سپس انگیزۀ خود از نگارش کتاب را شرح داده است.
کتاب شش بخش و نه فصل دارد. نویسنده در بخش اول، فصل اول، ادّعای نوشتار خود را جمع بین دو تئوری «اصالت نتیجه» و «اصالت وظیفه» بیان می‌کند. در بخش دوم، فصل دوم، مفاهیم تبلیغ و تبلیغ اسلامی شرح داده شده است و جایگاه تبلیغ دینی و تکلیف مبلّغان اسلامی یادآوری شده است. نگارنده در فصل سوم، روش‌ها و شیوه‌های تبلیغی و وسایل و ابزارهای مؤثر برای نیل به هدف را معرفی کرده است. همچنین، ابزارهای مهم سنتی و نوین تبلیغ در افغانستان را برشمرده است. در فصل چهارم، ابتدا به معنای لغوی و اصطلاحی فرهنگ اشاره شده است و سپس شاخص‌های فرهنگ اسلامی در افغانستان و برخی حساسیت‌های فرهنگی موجود بیان شده است. نویسنده در فصل پنجم، به ذکر مشخصه‌های تبادل فرهنگی و تهاجم فرهنگی پرداخته و ضرورت شناخت حساسیت‌های مذهبی در افغانستان و حفظ اتحاد و پرهیز از تفرقه و بدبینی مذهبی را یادآوری کرده است.
در بخش چهارم، فصل ششم، ضمن تأکید بر شناخت روحیات مردم در هنگام تبلیغ، توجه به مناسبت‌های تاریخی و عوامل جغرافیایی مهم دانسته شده است.
در بخش پنجم، فصل هفتم، نگارنده یادآور شده است که مبلّغ می‌بایست با بستر قومی و قبیله‌ای جامعۀ هدف آشنا باشد و در ادامه، پیامدهای منفی قوم‌گرایی و تکلیف نخبگان را برای حل این معضل تشریح کرده است. بخش ششم که آخرین بخش کتاب است، به ذکر ویژگی‌های مثبت و منفی مبلّغ در افغانستان اختصاص دارد و در آن مشخصه‌های لازم برای چنین فردی بیان شده است.
محمدعیسی رحیمی متولد ۱۳۴۸ ش در منطقۀ تمکی ولسوالی قره‌باغ است. او مؤسس انتشارات و کتابخانۀ راه فردا در کابل است. رحیمی چند اثر تألیفی دیگر هم دارد.
منبع: رحیمی، محمدعیسی. (۱۳۸۲). اصولجامعه‌شناسی تبلیغ در افغانستان. قم: کاشف‌الغطاء.
