حزب، منشعب از حزب وحدت اسلامی افغانستان
مؤلف: علی جعفری
جلد اول، ویراست دوم
حزب اقتدار ملی افغانستان را سید مصطفی کاظمی (سید قاسم سانچارکی) پس از انشعاب از حزب وحدت اسلامی، جناح محمد اکبری در سال ۱۳۸۳ ش / ۲۰۰۵ م تأسیس کرد (بینش و دیگران، ۱۳۹۰: ۲۱۳). حزب مذکور اهدافش را در یک مرامنامۀ ۷۷ ماده‌ای بیان کرده است. رساندن کشور به اعتلا و قدرت واقعی، نهادینه‌سازی دموکراسی و نظایر آن بخشی از مرامنامۀ آن است.
در حزب اقتدر ملی، بیشتر افراد از اعضای پراکندۀ حزب وحدت اسلامی گرد آمده بودند. سید مصطفی کاظمی رئیس شورای مرکزی بود و اعضای شورای مرکزی آن صادقی‌زاده نیلی، احمدی از جرغی و سیدآقاحسین فاضل سانچارکی و تعدادی دیگر بودند (اخلاقی، ۱۳۹۸). این حزب از حامیان حامد کرزی و دولتش بود، ولی پس از برکناری سید مصطفی کاظمی (رهبر این حزب) از پست وزارت تجارت، به‌جانب ناراضیان دولت کابل تمایل نشان داد (بینش و دیگران، ۱۳۹۰: ۲۱۴؛ مصباح‌زاده، ۱۳۹۲: ۲۱۱). این حزب در انتخابات پارلمانی سال ۱۳۸۴ ش /۲۰۰۶ م جزیی از جبهۀ تفاهم ملی به رهبری یونس قانونی بود و سه نفر از اعضای آن (مصطفی کاظمی و دو عضو دیگر) از حوزه‌های انتخابی کابل و دای‌کندی به پارلمان راه یافتند (بهمنی قاجار، ۱۳۵۰: ۱۹۵ و ۱۹۶؛ بختیاری، ۱۳۸۵: ۳۴۴). به نوشتۀ عبدالشکور اخلاقی، جبهۀ ملی که اقتدار ملی در آن شریک بود به رهبری برهان‌الدین ربانی بود و اولین جبهۀ ملی دوران پس از طالبان محسوب می‌شد (اخلاقی، ۱۳۹۸). این حزب در انتخابات ریاست پارلمان افغانستان دورۀ اول از یونس قانونی حمایت کرد. اقتدار ملی در مناطق شیعه‌نشین به‌ویژه در میان سادات، قزلباش‌ها و گروه‌هایی از شیعیان کابل حامیانی داشت. در سال ۱۳۸۶ ش / ۲۰۰۸ م سید مصطفی کاظمی در یک انفجار تروریستی در ولایت بغلان همراه با پنج وکیل پارلمان کشته شد و عامل حادثه مشخص نشد. باوجود این حادثه، اقتدار ملی هم‌چنان به فعالیت خود ادامه داد. این حزب تاکنون تحت سرپرستی سید علی کاظمی برادر سید مصطفی کاظمی اداره می‌شود و نمایندگی‌های آن در ولایات دای‌کندی، هرات، مزار و سرپل (بهمنی قاجار، ۱۳۵۰: ۱۹۵ و ۱۹۶؛ بختیاری، ۱۳۸۵: ۳۴۴) و همچنین در درۀ ترکمنِ ولایت پروان فعالیت‌هایی داشته است (اخلاقی، ۱۳۹۸). بعد از کشته‌شدن سید مصطفی کاظمی، تعدادی از اعضای حزب اقتدار ملی به حزب وحدت ملی محمد اکبری برگشتند.
ارگان نشراتی این حزب، هفته‌نامۀ اقتدار ملی است، با مدیرمسئولی سید حسین فاضل سانچارکی و بعد سید محمدعلی رضوانی. این هفته نامه یکی از نشریات مهم کابل به شمار می‌آید (بهمنی قاجار، ۱۳۵۰: ۱۹۵ و ۱۹۶؛ بختیاری، ۱۳۸۵: ۳۴۴).
منابع: اخلاقی، عبدالشکور. (۱۳۹۸). «یادداشت‌های عبدالشکور اخلاقی بر مدخل اقتدار ملی». ارسال‌شده به دفتر دانشنامه. ۱۵ عقرب ۱۳۹۸؛ بختیاری. محمد عزیز. (۱۳۸۵) شیعیان افغانستان. قم. شیعه‌شناسی؛ بهمنی. قاجار. محمدعلی (۱۳۵۰). جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان. تهران. مؤسسۀ اندیشه‌سازان نور؛ بینش. محمدوحید و دیگران (۱۳۹۰). شیعیان افغانستان؛ روابط، جایگاه. جریان‌ها و احزاب. چاپ اول. تهران: مؤسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور؛ مصباح‌زاده. سید محمدباقر (۱۳۹۲). دانشنامۀ سیاسی افغانستان. تهران: مؤسسۀ مطالعات اندیشه‌سازان نور؛ مصباح‌زاده. سید محمدباقر. (۱۳۹۲). شیعیان افغانستان؛ گروه‌ها و گرفتاری‌ها. کابل: سعید.
