بازی محلی
مؤلف: صدیقه هاشمی
جلد اول، ویراست دوم
ایرخط همانند بازی اَوچِخِین انجام می‌شود، با این تفاوت که در این بازی، خوردن شِیغَیْ حریف هم وجود دارد؛ یعنی اسب، چیک (چیکَه) را می‌خورد و خر، پوک (پوکَه) را می‌خورد. فرد در صورتی می‌تواند شیغی حریف را تصاحب کند که شیغی او را از دایره بیرون کند و یا چیک‌اش را پوک کند.
اگر در هنگامِ زدن شیغی، از شخص مقابل اسب شد و شیغی خود فرد، پوک بود، نوبت به فرد بعدی می‌رسد. همچنین اگر موقع زدن، شیغی فرد بیرون رفت، او شیغی خود را می‌بازد و نوبت به فردی می‌رسد که شیغی‌اش هدف قرارگرفته بود (مهریار، ۱۳۹۰). عوض‌علی اعتمادی، محقق و پژوهشگر می‌گوید این بازی در مالستان «بشین بخور» نام دارد و در آن اسپ خر را می‌خورد و پوک چیک را. اگر نوع بازی «سوز» می‌بود، خط دایره‌ای کشیده می‌شد و اسپ خر را و پوک چیک را می‌زد تا از دایره خارج کند و شیغی‌شان را ببرد (اعتمادی، ۱۳۹۸).
منابع: اعتمادی، عوض‌علی. (۱۳۹۸). مصاحبۀ حضوری پروین ولی‌زاده با عوض‌علی اعتمادی. ۳۰ سرطان ۱۳۹۸؛ مهریار، حیات‌الله. (۱۳۹۰). «بازی‌های بیرون از خانه»، وبلاگ یک نفس آینه. بازیابی ۵ اسد ۱۳۹۶.hayatullahmehryar.blogfa.com.
