از ولایت غزنی
علی‌مدد شریفی و حسن‌رضا فهیمی
جلد اول، ویراست دوم
امیر عبدالرحمان خان در سال ۱۳۰۶ ق / ۱۸۸۹ م زمانی که در مزار شریف اقامت داشت، دستور داد افرادی از چند مسیر وارد هزاره‌جات شوند و راه‌های ورود، امکانات و تعداد جمعیت و توان نظامی هزاره‌جات را بسنجند و ثبت کنند و برای او بفرستند. بر اساس همین برنامه، سید عبدالوهاب، سید نبی و سید باباشاه، از گماشتگان حکمران غزنی مأموریت یافتند تا نقشۀ مسیرهای هزاره‌جات را تهیه کنند و به عبدالرحمان برسانند. آنان نقشۀ مورد نظر را تهیه کردند و تمام منازل و مناطق هزاره‌جات را مشخص کرده و در مزار به دست امیر عبدالرحمان سپردند.
امیر عبدالرحمان در قبال خدمات آنان برای هریک ماهیانه ۳۶ روپیه معاش از خزانۀ دولت معین کرد و برای هریک از همکارانشان نیز ۱۲روپیه معاش تعیین شد (کاتب، ۱۳۹۳، ج ۳، ب ۱: ۶۴۹ و ۶۵۰). آنان تا سال ۱۳۰۸ ق / ۱۸۹۱ م نزد عبدالرحمان در مزار شریف باقی ماندند و در همین سال از جانب او مأموریت یافتند تا از مسیر غزنی، جاغوری و ارزگان نزد سردار عبدالقدوس خان رفته و راه‌های هزاره‌جات را که نقشه آن را قبلاً تهیه کرده بودند، برای سهولت حملۀ نیروهای حکومتی در اختیار او قرار دهند و خود به عنوان راهنما با نیروهای دولت همکاری کنند (همان: ۷۹۱). اطلاعات بیشتری دربارۀ سید باباشاه در منابع تاریخی نیامده است.
منبع: کاتب، فیض‌محمد. (۱۳۹۳). سراج‌التواریخ. جلد ۳. بخش ۱. تهران: عرفان.
){kind=link}