شاعر
مؤلف: زهرا حسین‌زاده
جلد اول، ویراست دوم
مریم فرزند محمدنعیم، در سال ۱۳۶۲ ش / ۱۹۸۳ م در مشهد متولد شد و اصالتاً اهل مزار شریف است. خانواده‌اش چند روز پس از تولد او در شهر ری تهران ساکن شدند. احمدی پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در سال ۱۳۸۱ ش در دورۀ تربیت‌معلم سوادآموزی ویژۀ پناهندگان افغانستان شرکت کرد و پس از آن دو سال در مدرسۀ خودگردان ثاراللّه شهر ری آموزگار شد. در سال ۱۳۸۸ ش در رشتۀمدیریت بازرگانی در دانشگاه پیام نور تهران قبول شد، اما فقط یک سال توانست به تحصیل ادامه دهد (انوشه و شریعتی، ۱۳۸۲: ۶۶۹؛ احمدی، ۱۳۹۶).
حروف‌نگاری و طراحی در مجلۀ هفت روز زندگی و فعالیت در شرکت‌های مختلف گرافیکی و بازرگانی ایرانی، بخشی از تجربه‌های احمدی در دوران مهاجرت است (احمدی، ۱۳۹۶).
مریم احمدی پس از آشنایی با خانۀ ادبیات افغانستان، به همکاری با این نهاد پرداخت. او از سال ۱۳۹۲ تا اکنون (۱۳۹۷ ش)، عضو هیئت‌مدیره و مدیر هنری این نهاد فرهنگی و ادبی است (همان).
احمدی که از دوران دبیرستان شعر سروده است، در حوت ۱۳۹۲ ش در جشنوارۀ قند پارسی مقام سوم مشترک را در بخش شعر آزاد کسب کرد.
وی در خزان ۱۳۹۴ ش به سویدن مهاجرت کرد و هم‌اکنون مقیم این کشور است.
کتاب سرمه در فنجان حاوی بخشی از سروده‌های اوست و آن را انتشارات تاک در زمستان ۱۳۹۵ ش در کابل چاپ کرد. بیشتر شعرهای مریم احمدی با موضوع زن سروده شده است.
منابع: احمدی، مریم. (۱۳۹۶). «زندگی‌نامۀ خودنوشت مریم احمدی». ارسال‌شده به دفتر دانشنامه. ۲۵ سنبله ۱۳۹۶؛ انوشه، حسن و شریعتی، حفیظ‌الله. (۱۳۸۲). افغانستان در غربت. تهران: نسیم بخارا.
){kind=link}