ابراهیم زوار (زنده در ۱۳۱۰ ق)

از سران مالستان و جاغوری

مؤلف: علی‌مدد شریفی و حسن‌رضا فهیمی

جلد اول،‌ ویراست دوم

امیر عبدالرحمان در سال ۱۳۱۰ ق / ۱۸۹۲ م که دومین سال جنگ با هزاره‌ها بود، به تمام فرماندهان هزاره‌جات دستور داد تا میران باقیمانده، سادات و عالمان قوم هزاره را که هنوز دستگیر نشده‌اند، با تمام اهل و عیالشان دستگیر کنند و به کابل بفرستند. به دنبال این فرمان کرنیل فرهاد خان ۴۶ تن از بزرگان طوایف بابَه، هِیچَه، مَسْکَه، پَشِی، شِیرداغ، زَردَک، قَلَندَر، میرآدینه و زَوْلِی را دستگیر کرد و به کابل فرستاد. ابراهیم زوار یکی از این اسیران بود. بیشتر آنان بعد از رسیدن به کابل اعدام شدند (کاتب، ۱۳۹۳، ج ۳، ب ۲: ۴۱ و ۴۲).

اطلاعات بیشتری در این مورد در منابع تاریخی نیامده است.‏
منبع: کاتب، فیض‌محمد. (۱۳۹۳). سراج‌التواریخ. جلد ۳. بخش ۲. تهران: عرفان.