آموزۀ مهدویت در عرفان اسلامی
کتاب، با موضوع مهدویت
مؤلف: حسن‌رضا فهیمی
جلد اول، ویراست دوم
این کتاب اثر محمدامین صادقی ارزگانی است و آن را انتشارات علمی و فرهنگی در سال ۱۳۸۶ ش در تهران منتشر کرده است، در ۱۷۰ صفحه و با شمارگان ۳۰۰۰ نسخه. موضوع آن در حوزۀ مهدویت و نظر عارفان است. کتاب در سال ۱۳۸۷ در یازدهمین جشنوارۀ پژوهشی شیخ طوسی به عنوان اثر برگزیدۀ بخش «کتاب‌های تألیفی» معرفی شده است.
این کتاب یک مقدمۀ چهار صفحه‌ای و چهار فصل اصلی دارد که با عناوین زیر مشخص شده‌اند: جلوه‌ای از سیمای حضرت مهدی؛ ضرورت و جایگاه حضرت مهدی در عالم؛ حضرت مهدی و ولایت الهی؛ اسرار غیبت و برکات ظهور حضرت مهدی.
نویسنده در مقدمه، محتوای کتاب را تلاشی برای پاسخ به دو سؤال می‌داند: تا چه اندازه مسئلۀ مهدویت در آموزه‌های عرفانی محلِّ توجه بوده است؟ چگونه و تا چه حد داده‌های عرفانی در این زمینه با باورهای مذهبی شیعۀ امامیه هماهنگی دارد؟ (صادقی ارزگانی، ۱۳۸۶: ۹).
او در فصل اول با استفاده از متون عرفان اسلامی، تبارشناسی قومی و خانوادگی مهدی، امام دوازدهم شیعیان را ارائه می‌دهد. در فصل دوم، بنا بر متون عرفان اسلامی، او را مظهر کامل اسماء خدا، قطب عالم امکان، واسطۀ فیض الهی، حجت الهی، خلیفۀ الهی و غایت خلقت دانسته است. در فصل سوم به مسئلۀ ولایت (خاستگاه، پیشینه، انواع آن) پرداخته، به برخی شبهات دربارۀ مهدویت و خاتمیت و نیز خلافت و حاکمیت پاسخ داده است. فصل چهارم را به برشمردن آثار غیبت از منظر عرفا اختصاص داده، مواردی چون آموزۀ انتظار، عدل‌گستری، بازگشت عزت به شریعت اسلامی و جهان و در نهایت گسترش رحمت در مقیاس جهانی را شرح می‌دهد.
محمدامین صادقی ارزگانی متولد ۱۳۴۱ ش، عالم دینی و پژوهشگر حوزۀ فلسفه و عرفان از منطقۀ باغچارِ ولسوالی ارزگان خاص است.
منبع: صادقی ارزگانی، محمدامین. (۱۳۸۶). آموزۀ مهدویت در عرفان اسلامی. تهران: علمی و فرهنگی.
