شخصیت ها, محتوای اپلیکیشن

احمدی، نادر (۱۳۴۴ ش)

شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار
مؤلف: صدیقه هاشمی و اورینب وحیدی
جلد اول، ویراست دوم

نادر احمدی به سال ۱۳۴۴ ش / ۱۹۶۵ م در روستای اُلْیاتُو واقع در ولسوالی جاغوریِ ولایت غزنی متولد شد. نام پدرش سید عبدالحسین است. او تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش فراگرفت و در سال ۱۳۶۰ ش برای ادامه تحصیل به ایران رفت و از ۱۳۶۱ ش علوم دینی را در مدرسۀ عباس‌قلی ‌خانِ مشهد فراگرفت. او در دوران تحصیل، دربارۀ اوضاع کشور مقاله‌های ادبی می‌نوشت. احمدی در سال ۱۳۶۸ ش ازدواج کرد که حاصل آن یک دختر است.‏

احمدی از ۱۳۶۹ ش به شعر و شاعری گرایش پیدا کرد. او که در قالب‌های گوناگون ادبی شعر سروده است، ابتدا بیشتر مثنوی می‌گفت و سپس به غزل تمایل بیشتری یافت (انوشه و شریعتی، ۱۳۸۲: ۳۰۵). مثنوی‌های احمدی بیشتر حماسی و دربارۀ رویدادهای دوران جنگ با نیروهای شوروی است. غزل‌های او حال و هوای عاشقانه دارد (زکی، ۱۳۹۳، ج ۳: ۳۴۰). به نظر برخی منتقدان، در شعر او تعابیر خیال‌انگیز، پررنگ است و تلاش‌هایی نیز برای هویت‌بخشی مکانی به شعر و مشخص‌ کردن هویت شاعر انجام شده است. همچنین گفته می‌شود پاره‌ای از اشعار او به ویژه در مجموعه شعر «مردان برنو»، درون‌گرا، خبری و نامحسوس است؛ به این معنا که به جای عینیت‌گرایی و تصویرگری، صرفاً به حکایت می‌پردازد (تابش، ۱۳۸۲: ۳۳، ۳۸ و ۴۴).

احمدی عضو هیئت تحریریه و مسئول بخش هنرِ فصلنامه‌های دُر دری و خط سوم و از اعضای مرکزی مؤسسۀ فرهنگی دُر دری در مشهد بود. او در ۱۳۷۵ ش به عضویت «مرکز فرهنگی نویسندگان» درآمد و مدتی نیز کارمند دفتر «آفرینش‌های طلاب» در مشهد بود.

احمدی به همراه سید ابوطالب مظفری، شاعر و نویسنده، دفتر دوم کتاب شعر مقاومت افغانستان را گردآوری کرد که در سال ۱۳۷۲ ش به وسیلۀ حوزۀ هنری سازمان تبلیغات اسلامی در تهران منتشر شد (انوشه و شریعتی، ۱۳۸۲: ۳۰۵). مجموعه شعرهای احمدی با عنوان‌های مردان برنو و گل پیراهن سارا است که به ترتیب در سال‌های ۱۳۷۶ ش و ۱۳۸۲ ش منتشر شده‌اند. از او مقالاتی با موضوع شعر و نقد شعر در مطبوعات ایران و مهاجران افغانستان منتشر شده است (واعظی، ۱۳۷۸: ۵۷).

احمدی در سال ۱۳۸۱ ش به استرالیا مهاجرت کرد. در حال حاضر ساکن شهر آدلاید است و به همراه تعدادی دیگر از فرهنگیان، شعبۀ مؤسسۀ فرهنگی دُر دَری را در آنجا راه‌اندازی کرده است (مؤدب و قاسمی، ۱۳۹۲: ۴۳). او از سال ۱۳۹۳ ش به سرودن شعر سپید روی آورده است و هم‌اکنون به منظور معرفی نمونه‌هایی از شعر امروز استرالیا، مشغول ترجمۀ اشعاری از شاعران استرالیایی است. این شعرها در مطبوعات افغانستان از جمله سیمرغ، سپیده، دُرّ دَری (کابل) و ادبیات معاصر به نشر رسیده است (احمدی، ۱۳۹۶).

منابع: احمدی، سیدنادر. (۱۳۹۵). مصاحبۀ اینترنتی صدیقه هاشمی با سیدنادر احمدی. ۲۹ ثور ۱۳۹۵؛ انوشه، حسن و شریعتی، حفیظ‌الله. (۱۳۸۲). افغانستان در غربت. تهران: نسیم بخارا؛ تابش، قنبرعلی. (۱۳۸۲). چشم‌انداز شعر امروز افغانستان. تهران: الهدی؛ زکی، سلمان‌علی. (۱۳۹۳). «سه دهه با شاعران معاصر غزنین، قلمرو غزنویان (ماوراءالنهر)». غزنی، بستر تمدن شرق اسلامی (مجموعه مقالات). جلد ۳. تهران: عرفان. صص ۳۲۵ تا ۳۷۹؛ صابری هروی، جلیل. (۱۳۸۹). شعرای عصر حاضر افغانستان. مشهد: نوند؛ فیاض، محمدحسین. (۱۳۹۳). شعر امروز غرنی. تهران: مؤسسۀ فرهنگی اکو؛ قاسمی، ضیا و مؤدب، علی‌محمد. (۱۳۹۲). درختان تبعیدی، گزیده غزل امروز افغانستان. تهران: شهرستان ادب؛ واعظی، حمزه. (۱۳۷۸). «احمدی، سیدنادر». در دانشنامۀ ادب فارسی به سرپرستی حسن انوشه. جلد ۲. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت امور فرهنگی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *