امروز ما
نشریۀ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، خبری
مؤلف: علی جعفری
جلد اول، ویراست دوم
امروز ما اولین‌بار در ۱۸ دلو ۱۳۷۳ ش / ۷ فبروری ۱۹۹۵ م در پیشاور پاکستان منتشر شد. صاحب‌امتیاز آن حزب وحدت اسلامی افغانستان بود. امروز ما را عزیز رویش و حسین حلامیس (عبدالعدل دای‌فولادی) با عنوان شورای نویسندگان منتشر می‌کردند. عزیز رویش در خاطراتش یادآور می شود که او در ماه دلو ۱۳۷۳ ش با نامۀ عبدالعلی مزاری، به بخش فرهنگی دفتر حزب وحدت اسلامی افغانستان در پاکستان معرفی شده بود. این نشریه هر ۱۵ روز یک‌بار با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه و قطع ۲۰ × ۲۹ سانتی‌متر، در شمارۀ اول ۱۶ صفحه و بعد از آن بیشتر از ۳۰صفحه به چاپ می‌رسید. زبان آن فارسی و روش آن سیاسی، فرهنگی و خبری بود (جعفری خانقاه، ۱۳۸۰: ۴۵؛ رویش، ۱۳۹۱: ۲۳۴).
در سرمقالۀ شمارۀ اول نشریه که با عنوان «باورهای امروز ما» درج شده است، به علل و انگیزه‌های انتشار نشریه اشاره شده و آمده است «ایمان به عدالت و برابری، بر بنیاد «توحید» یگانه دیدگاهی خواهد بود که ما و نبرد ما آن را تعقیب خواهد کرد» (جعفری خانقاه، ۱۳۸۰: ۴۵). بعد از انتشار شمارۀ دوم این نشریه، عبدالعلی مزاری در کابل به دست طالبان اسیر شد و به قتل رسید. شمارۀ سوم امروز ما با عنوان «خواهر، برادر، پدر رفت» از کشته‌شدن عبدالعلی مزاری خبر می‌دهد و پیام تسلیت و خبر جانشینی محمدکریم خلیلی را منتشر می‌کند.
این نشریه در مدت یک سال بیش از ۱۵۰ عنوان مقاله و تحلیل منتشر کرد. نویسندۀ آنها یک نفر یعنی دای‌فولادی بود که با عنوان شورای نویسندگان و با نام‌های مستعار نوید، ارزگانی، مغول، دای‌فولادی، شهیدی، همراز، حلامیس، بغلانی و امیدواری مطلب می‌نوشت و با هر کدام از این نام‌ها به مطلب ویژه‌ای می‌پرداخت (رویش، ۱۳۹۱: ۲۵۷).
امروزما تنها نشریۀ حزب وحدت بود که در آن زمان نشر می‌شد. قبل از آن ارگان نشراتی این حزب در ایران و کابل نشریاتی را منتشر می‌کرد. در اواخر روزهای حضور حزب وحدت اسلامی در کابل رابطۀ بین این حزب و ایران تیره شد و در نتیجه فعالیت فرهنگی این حزب در ایران محدود شد. به عقیدۀ برخی این نشریه تأثیرات زیادی در جامعۀ هزارۀ آن روزِ بعد از مزاری گذاشت. نسخه‌های آن هم‌زمان در پاکستان، مزار، بامیان پخش می‌شد. در ایران با وجود اینکه انتشار آن ممنوع بود؛ اما طرف‌دارانش با هزینۀ شخصی به صورت زیراکس و پنهانی در شهرهای مشهد، تهران و قم تکثیر و پخش می‌کردند (اعتمادی: ۱۳۹۷).
امروزما از همان روزهای نخست با چالش‌های زیادی روبه‌رو شد که به موضعگیری‌ها و جنگ‌های حزب وحدت اسلامی در کابل برمی‌گشت. در امروز ما به روابط درون اجتماعی هزاره‌ها، روابط جامعۀ هزاره با جمهوری اسلامی ایران و روابط هزاره‌ها با تاجیک‌ها بعد از جنگ‌های غرب کابل با دید انتقادی نگریسته می‌شد و نویسندگان آن معتقد بودند که این مناسبات باید از نو تعریف شود. در شماره‌های سوم و چهارم امروز ما، دای‌فولادی با نامه‌نگاری به سران حزب وحدت اسلامی، ضمن تشریح وضعیت موجود هزاره‌ها، به آنها پیشنهاد کرد تا برای انسجام هرچه بهتر و وسیع‌تر نیروهای جامعه، یک شورای سراسری هزاره‌ها تشکیل شود و این شورا فارغ از محدوده‌های حزبی، تمام افراد جامعه را در حول سرنوشت مشترک اجتماعی آنان گرد هم آورد (همان: ۲۳۶). این نامه با واکنش منفی مسئولان حزب وحدت اسلامی به‌ویژه محمد محقق، قدرتمندترین چهرۀ حزب وحدت در مزارشریف مواجه شد. محقق در نامه‌هایی در تاریخ ۲۰ سنبله ۱۳۷۴ ش خطاب به حیات‌الله بلاغی، رسول طالب و عباس دلجو، مسئولان سیاسی دفتر پیشاور حزب وحدت، ادعا کرد که نویسندگان این نشریه صراحتاً مبارزه با مذهب را شروع کرده‌اند. همچنین در نامه‌های دیگر به تاریخ ۲۲ سنبله ۱۳۷۴ ش برای شورای مرکزی حزب وحدت در یکه‌اُولَنگ، قطع بودجۀ امروز ما را درخواست کرد (رویش، ۱۳۹۱: ۲۴۴؛ جوادی غزنوی، ۱۳۷۸: ۲۴۹، ۲۵۰). در جبهۀ مخالف (حرکت اسلامی افغانستان) با نوشتن کتاب روشنفکر امروز ما و جمع‌آوری فتوا سعی کردند نیات نویسندگان امروز ما را زیر سؤال ببرند. با وجود این، این نشریه با حمایت محمدکریم خلیلی، دبیرکل حزب وحدت اسلامی در بامیان توانست به مدت یک سال دوام بیاورد. اما پس از یک سال در ۱۸ دلو ۱۳۷۴ ش / ۷ فبروری ۱۹۹۶ م بنا به دستور محمد کریم خلیلی متوقف شد (رویش، ۱۳۹۱: ۲۵۷).
منابع: اعتمادی. جان‌علی.(۱۳۹۷). مصاحبۀ حضوری علی جعفری با جان‌علی اعتمادی در ۲۷ عقرب ۱۳۹۷؛ جعفری خانقاه، مهدی. (۱۳۸۰). مطبوعات فارسی‌زبان در قارۀ آسیا و منطقۀ قفقاز (۱۷۸۰ _ ۱۹۹۹م). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد؛ جوادی غزنوی. (۱۳۷۸). روشنفکر امروز ما. ادارۀ فرهنگی حرکت اسلامی افغانستان؛ رویش، عزیز. (۱۳۹۱). بگذار نفس بکشم. کابل: تاک.
